Dag 10 Rotorua

5 februari 2018 - Rotorua, Nieuw-Zeeland

Om 9.00 uur stappen we in de auto voor het vervolg van onze reis. We gaan op weg naar Rotorua. Dit ligt ten zuidoosten van Auckland. We rijden door een heel ander landschap dan toen we naar Paihia, het noorden, gingen. Het is enorm weids en je kunt kilometers ver kijken. Na iedere bocht zouden we wel even willen stilstaan om van het uitzicht te genieten, maar dan duurt de rit wel heel erg lang. We houden een koffiestop bij Cafe Patetonga waarna ik het stuur overneem van Jasper. Rond 12 uur komen we in Roturoa aan.

Rotorua staat bekend om de vele geisers en warmwaterbronnen. Als gevolg hiervan hangt er altijd een lucht van rotte eieren in de stad. Gelukkig valt dat vandaag mee. Daarnaast zijn er aantal Maori dorpen in deze omgeving. We bezoeken het dorp Whakarewarewa, een authentiek living Maori dorp. We zijn net op tijd voor een cultureel optreden door de Kapa Haka-groep Te Pakira. Deze groep bestaat uit 4 mannen en 3 vrouwen en zij zingen Waiata (liederen) uit de Maori geschiedenis, Patere (ritmische gezangen), doen stokspelen, poi-dansen en de beroemde HAKA-oorlogsdans. Natuurlijk worden er ook mannen uit het publiek gevraagd om mee te doen aan de HAKA dans en gelukkig waren er genoeg mannen die zich vrijwillig aanboden. Het was al met al een leuke show.

Na de show geeft een Maori gids die zelf in het dorp woont, een rondleiding. We lopen eerst via de begraafplaats naar een uitkijkpunt naar de Pohutu geiser. Er liggen verschillende warm waterbronnen van 100 graden of meer in het dorp. De inwoners van Whakawarera gebruiken het kokende water onder andere om hun eten (groente en vis) in te koken en het water wordt afgevoerd naar speciale baden. Dat water gaat door verschillende lagen steen waardoor het water is gezuiverd en afgekoeld als het in het bad stroomt. Verder is er een gemeenschapshuis. Dit is geen kerk of tempel maar wordt gebruikt voor b.v. een bruilofts of begrafenis, maar ook als een student geslaagd is voor zijn schoolexamens en soms als eetzaal. Bezoekers mogen dit huis niet betreden, daarvoor moeten ze worden uitgenodigd en een speciale ceremonie ondergaan. Hier eindigt de rondleiding. We lopen nog naar de modderpoel aan de andere kant van het dorp en daarna gaan we op zoek naar ons hotel. Het hotel ligt aan het meer van Rotorua en we hebben een prachtige kamer met uitzicht op het meer. Jasper gaat een kijkje nemen bij het Rotorua meer terwijl ik de reisblog bijwerk. 

Later op de middag gaan we Rotorua te voet verkennen. Ons hotel ligt aan het eind van de Eat Straat, een straatje met alleen restaurantjes en dan met name Chinees, Thais en Indiaas. We lopen verder naar de Government Gardens. Dat is een groot park met onder andere een museum, Polynesian Spa en een golfbaan. Het ligt in een prachtige tuin. We lopen door het park heen naar restaurant The Pig en Whistle historic Pub waar we willen avondeten. Het is hier erg druk, altijd een goed teken. We hebben geluk dat er net een tafeltje vrijkomt. Zoals bij heel veel restaurants in Nieuw Zeeland moet je eerst een tafeltje zoeken, daarna bij de bar of counter je eten en drinken bestellen. Je krijgt een nummer mee dat je op je tafel moet leggen en dan wordt je eten en drinken gebracht. Bij de bar blijkt ook dat het druk is en er wordt meteen gemeld dat we minimaal 45 minuten moeten wachten. Dat is geen probleem het is altijd leuk om mensen te kijken. Het eten is werkelijk heerlijk, de moeite waard om op te wachten. Daarna lopen we, door de Eat Street, terug maar het hotel. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Pa en ma:
    5 februari 2018
    Wel indrukwekkend allemaal. zijn jullie nog niet aan een rustdag toe ?
    erg fijn om jullie zo te volgen
  2. Tine:
    5 februari 2018
    Gisteren hebben we heel rustig aan gedaan. Gezellig een dagje met Laura op pad.
  3. Beppie:
    8 februari 2018
    Wat grappig al die geisers midden in het dorp. Het doet me denken aan Taiwan, daar hing in een bepaald gebied ook zo'n geur (stank..)
  4. Tine:
    8 februari 2018
    Ja, ik herinner mij dat we daar geweest zijn. De geur is net zo erg.