Bleu Ridge Peakway

Dinsdag 25 juni nemen we Blue Ridge Parkway op weg naar Roanoke. Het is een mooie rit met heel veel uitkijkpunten over de Blue Ridge Mountains en veel trails die je kan lopen. We stoppen bij het Visitor Center van Linn Cove Viaduct om meer informatie te halen. We besluiten de Rough Ridge Trail te lopen, aan het eind van deze trail heb je een prachtig uitzicht over Grandfather Mountain. Helaas is het pad halverwege helemaal overwoekerd met planten en kunnen we niet tot aan de top lopen. Je mag maar 35 mile/uur rijden op de Bleu Ridge Parkway en als we 2 keer moeten remmen voor plotseling overstekend hert, weten waarom dat nodig is. Het is een heel ander gebied van Amerika dan we tot nu toe hebben gezien: heuvelachtig en veel bossen, onze conclusie is dan ook dat het hier waarschijnlijk veel regent. We rijden door kleine dorpjes en langs heel veel kerken, voornamelijk Baptist, Methodist, Zevendedagsadventist en een enkele Presbyterian. Soms hebben we een déjà vu: het lijkt alsof we door Nieuw Zeeland rijden☺️. 

We stoppen in West Jefferson om te lunchen en te tanken. Daarna rijden we naar de Blue Ridge Music Centre. Dit is de bakermat van de bluegrass muziek, een mix van Ierse violen en Afrikaanse banjo’s. Er is een grote tentoonstelling over het ontstaan van de Amerikaanse muziek. Op de grote binnenplaats wordt nog dagelijks muziek gemaakt. Naast het gebouw is een openluchttheater waarin de weekend concerten worden gegeven.  

Als we om 16.00 uur wegrijden bij de Music Centre hebben we nog ruim 2 1/2 uur rijden voor de boeg naar onze volgende stop, het Sleep Inn Tanglewood hotel in Roanoke. We lopen naar een Mexicaans restaurant naast het hotel waar we een burrito eten. In de berm zijn enorme aantallen vuurvliegjes, we hebben nog nooit zoveel vuurvliegjes bij elkaar gezien.